Μαμ-ά!!

Πρωΐ πρωΐ με το που θα ξυπνήσουμε, πρώτη μας δουλειά είναι να ανάψουμε τα φωτάκια του δέντρου, και να ελέγξουμε αν ο σάκος είναι στη θέση του. Ο Σάκο Νικόλα ντε... για τα δώρα! Πρώτα είχαμε μόνο τον Άη Βασίλη, ο οποίος, την παραμονή των Χριστουγέννων, μόλις τα παιδάκια κοιμηθούν, περνάει μια βόλτα από όλα τα σπίτια του κόσμου, και αφήνει από ένα δώρο στο κάθε παιδάκι. Φέτος όμως μπήκαν κι άλλοι στην παρέα! Εκτός από τον γνωστό μας Άγιο, έχουμε και το Σάκο Νικόλα, και τη Μπεφάνα. Τα ζουζούνια τραγουδάνε και η μικρή τραγουδάει μαζί τους και χορεύει όλο χαρά, χοροπηδώντας στις μύτες των ποδιών, σαν ελατηριάκι, με ένα γελάκι κολλημένο στη μουρίτσα: "Έχονται Χ(ρ)ιστούγεννα ξανά στην Ολλαβία (Ολλανδία) τον Άγιο Νικόλα περιμένω μ'αγωνία... ... ο σάκος του Νικόλα γεμάτος είναι δώρα!!! ... τα πιο όμοφα (όμορφα) Χιστούγεννα είναι στην Ολλαβία!!!" και το άλλο: "'Ηρθε πάλι η Μπεφάνα με τη σκούπα τη μεγάλη στα παιδιά της Ιταλίας δώρα για να φέρει πάλι είναι αστεία και γελάει

Αυτοί, δεν είναι βέβαια οι παραδοσιακοί κουραμπιέδες, αλλά αρέσουν πάρα πολύ. Χρησιμοποίησα την κλασσική συνταγή στην οποία πρόσθεσα κακάο, και αντικατέστησα το αμύγδαλο με φουντούκι. Υλικά: 500 γρ βούτυρο γάλακτος σε θερμοκρασία δωματίου 1 κούπα ζάχαρη άχνη κοσκινισμένη 1 κούπα φουντούκια χοντροτριμμένα 5+1/2 κούπες αλεύρι μαλακό κοσκινισμένο (περίπου 1 kgr) 1/2 κούπα κακάο 2 κουτ.γλυκού μπέικιν πάουντερ 1/2 κουτ. γλυκού αλάτι 1 ποτηράκι κρασιού κονιάκ 2 κρόκους αυγού 2 βανίλιες Για το πασπάλισμα: 3-4 πακέτα ζάχαρη άχνη κοσκινισμένη, 1-2 κουτ. σούπας ανθόνερο Εκτέλεση: Βάζουμε όλα τα υλικά σε λεκανίτσα και ζυμώνουμε να γίνει ομοιογενής ζύμη. Αφήνουμε τη ζύμη 1 ώρα στο ψυγείο. Ζυμώνουμε τους κουραμπιέδες και τους τοποθετούμε πάνω σε αντικολητικό χαρτί. Δυσκολεύουν λίγο στο πλάσιμο γιατί η ζύμη σκληραίνει στο ψυγείο, αλλά είναι απαραίτητο για να βγεί κουραμπιές. Αν ψηθεί κατ'ευθείαν φουσκώνει πιο πολύ στο ψήσιμο και βγαίνει σαν κουλουράκι. Ψήνουμε στους 180 βαθμούς με αέρα, στη μέσ

Χριστουγεννιάτικα μπισκοτάκια, αλλά όχι από κείνα που φαντάζεστε να τα βουτάτε στο καφεδάκι, το τσάι ή το κακάο σας. Αυτά εδώ, δεν τα τρώνε ούτε τα μαμούνια με τόσο αλάτι που έχουν! Υλικά: 2 κούπες αλεύρι ότι νά'ναι 1/2 κούπας αλάτι νερό όσο πάρει να γίνει μια ζύμη σφιχτή κόλλα κοινή (γι)ούχου ή διάφανη χειροτεχνίας χρυσόσκονη διάφανο βερνίκι κορδελίτσες, σπαγκάκια κ.τ.λ. Εκτέλεση: Φτιάχνουμε τη ζύμη να γίνει ομοιογενής και την αφήνουμε στην άκρη για λίγο, για να ανοίγει πιο εύκολα το φύλλο. Τοποθετούμε δίπλα στο τραπέζι αντιολισθητικό σκαμνάκι για να φτάνει η μικρή, γιατί από την καρέκλα κινδυνεύει να βρεθεί με την καρέκλα από πάνω. Στρώνουμε σε μια λαμαρίνα του φούρνου λαδόκολλα. Ανοίγουμε φυλλο πάχους περίπου μισού εκατοστού, και κοβουμε με κουπ πατ αστεράκια, καρδούλες και ότι άλλο θέλουμε. Δεν ξεχνάμε να ανοίξουμε και μια τρυπούλα με μια οδοντογλυφίδα, για να περάσουμε μετά την κορδελίτσα. Ψήνουμε σε φούρνο προθερμασμένο στους 170 βαθμούς με αέρα, στη μεσσαία θέση του φούρνου,

Τα δώρα του ήλιου... Υλικά: Από πάνω: 4 μεγάλα πορτοκάλια 1 φλ. τσαγιού ζάχαρη 1 κουτ. σούπας βούτυρο Βάση: 175 γρ. βούτυρο ξεπαγωμένο (μισό πακέτο) 2 φλ. τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις 1/2 φλ. τσαγιού ζάχαρη 1/2 κουτ. γλυκού μπέικιν πάουντερ 1 κουτ. γλυκού κανέλλα 1 κουτ. γλυκού ξύσμα πορτοκαλιού 1 κουτ. σούπας κονιάκ Κρέμα: 3 φλ. τσαγιού γάλα 3 κουτ. σούπας βούτυρο 1 φλ. τσαγιού ζάχαρη 3/4 φλ. τσαγιού σιμιγδάλι ψιλό τη φλούδα από το ένα πορτοκάλι - μόνο το πορτοκαλί μέρος (κανονικά θέλει και 1 αυγό χτυπημένο, που το ρίχνουμε μόλις πήξει η κρέμα - αλλά συνήθως δεν το βάζω) Εκτέλεση: Δέ θέλει κόπο... θέλει τρόπο! Από το ένα πορτοκάλι κρατάμε το ξύσμα και το χυμό. Καθαρίζουμε τα υπόλοιπα τρία και τα κόβουμε σε χοντρές ροδέλες (κρατάμε και τη φλούδα από το ένα για την κρέμα). Λειώνουμε το βούτυρο στο τηγάνι και βάζουμε τις ροδέλες του πορτοκαλιού με τη ζάχαρη να σωταριστούν. Γυρίζουμε τις ροδέλες να γίνουν λίγο κι από την άλλη και ρίχνουμε το χυμό και το ξύσμα. Δεν τις ταλαιπωρούμε

Ελαιών συνέχεια... Υλικά: 1 φλυτζ. ελιές θρούμπες χωρίς τα κουκούτσια 1 σκελίδα σκόρδο πιπέρι φρέσκοτριμμένο φρέσκο δεντρολίβανο από τη γλάστρα 2-3 κουτ. σούπας λάδι 1 κουτ. ξύδι (έβαλα μπαλσάμικο, αλλά στο χωριό μου είχαμε απλό --> ότι έχετε) Πολτοποιούμε όλα μαζί στο μούλτι, και το τρώμε πάνω σε ζεστό φρυγανισμένο ψωμί, ή σαν ντίπ με κριτσίνια ή παξιμαδάκια. Άλλοι συνδυασμοί: 1 φλυτζ. ελιές καλαμών χωρίς τα κουκούτσια 1 σκελίδα σκόρδο 1 κουτ. κάπαρη στραγγισμένη πιπέρι φρέσκοτριμμένο ρίγανη 2-3 κουτ. σούπας λάδι Τα πολτοποιούμε όλα στο μούλτι 1 φλυτζ. ελιές πράσινες τσακιστές χωρίς τα κουκούτσια 1 κρεμμυδάκι φρέσκο μόνο το άσπρο μέρος πιπέρι φρέσκοτριμμένο άνιθο 2- κουτ. σούπας λάδι 1 κουτ. χυμό λεμόνι, και αν τα λεμόνια είναι από λεμονιά, και λίγο ξύσμα. Πολτοποιούμε όλα στο μούλτι εκτός από το κρεμμυδάκι, που το προσθέτουμε μετά ψιλοκομμένο.

Ελιές θρούμπες, μαύρες, ζαρωμένες και γλυκές. Για να φτιάξουμε ελιές θρούμπες, μαζεύουμε τις ελιές ώριμες, μαύρες, τέλος Οκτωβρίου με αρχές Νοέμβρη - αυτή θεωρείται γενικά η εποχή της ελιάς. Κάθε χρόνο όμως, αφήνουμε από δυο κλάρες σε δυό-τρία δέντρα ατρύγητες μέχρι τα μέσα περίπου του Ιανουαρίου, για να ωριμάσουν καλά καλά οι καρποί πάνω στο δέντρο, και να φτιάξουμε τις "ελιές του αρχηγού". Αυτές οι ώριμες ελιές θέλουν ειδική μεταχείρηση. Δεν τις γκρεμίζουμε με το χτένι να τις μαζέψουμε μετά από κάτω με τις λινάτσες... Τις μαζεύουμε μία μία με το χέρι σαν να μαζεύαμε κεράσια. Η ελιά έτσι όπως την μαζεύουμε από το δέντρο είναι πικρή γιατί είναι άγουρη. Ακόμα και όταν μαυρίσει όμως εξακολουθεί να είναι πικρή. Αν παραμείνει όμως στο δέντρο κι άλλο, κατά τα Χριστούγεννα ή και αργότερα, τον Ιανουάριο, μαυρίζει πολύ, σχεδόν μέχρι το κουκούτσι, κι αρχίζει να ζαρώνει και να μαλακώνει από μόνη της πάνω στο δέντρο. Σιγά σιγά, αρχίζει και πιάνει το φλούδι της μια θολούρα σαν πρασινωπή

Υλικά: 3/4 φλυτζ. τσαγιού πλιγούρι μουσκεμένο για 30' σε βραστό νερό και σουρωμένο 1 φλυτζ. τσ. αρακά φρέσκο ή κατεψυγμένο 1 φλυτζ. τσ. καρότο κομμένο κυβάκια 1/2 φλυτζ. τσ. σταφίδες μαύρες 1 φλυτζ. κεφαλοτύρι σε κυβάκια 1 φακελάκι κουκουνάρι 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο 1/2 φλυτζ.τσαγιού λάδι αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο Φύλλο κρούστας ή παραδοσιακό ή σπιτικό Λάδι για το άλειμμα των φύλλων Εκτέλεση: Σωτάρουμε σε λάδι το κρεμμύδι, το καρότο και τον αρακά μέχρι το κρεμμύδι να γυαλίσει αλλά να μην μαυρίσει. Ρίχνουμε το πλιγούρι να σωταριστεί κι αυτό λίγο και στη συνέχεια τις σταφίδες και τα κουκουνάρια. Αλάτι, πιπέρι, λίγο μοσχοκάρυδο, κατεβάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε και το κεφαλοτύρι. Κόβουμε το φύλλο σε λωρίδες, βάζουμε στην άκρη μια κουταλιά γέμιση, και τυλίγουμε σε τριγωνάκια, ή φλογέρες, ότι μας αρέσει. Ψήνουμε σε φούρνο προθερμασμένο στους 180 - 190 βαθμούς, με αέρα στη μέση του φούρνου, 15-20 λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν. Γίνονται και στο τηγάνι. Χωρίς το

Υλικά: 1 πακέτο φύλλο κρούστας 1 κούπα αμύγδαλο και καρύδι τριμμένα 1 κουτ.γλυκού κανέλλα (και 2 μπορώ να πώ...) 2-3 κουτ.σούπας ζάχαρη βούτυρο λειωμένο (από βαζάκι) ή λάδι για το άλειμμα των φύλλων Κρέμα: 3,5 φλ υτζ. τσαγιού γάλα 1 φλυτζ. τσαγιού σιμιγδάλι ψιλό 1 φλυτζ. τσαγιού ζάχαρη 1 βανίλια 2-3 αυγά αναλόγως μεγέθους Σιρόπι: 2 κούπες ζάχαρη 1 κούπα νερό Εκτέλεση: Ανακατεύουμε σε ένα μπωλ τους ξηρούς καρπούς, κανέλλα, και ζάχαρη και το αφήνουμε στην άκρη. Ετο ιμάζουμε την κρέμα: βάζουμε να βράσει το γάλα με τη ζάχαρη και τη βανίλια. Κατεβάζουμε α πό τη φωτιά και ρίχνουμε το σιμιγδάλι πασπαλιστά και ανακατεύοντας για να μη σβωλιάσει. Ξαναβάζουμε στην φωτιά (χαμηλωμένη όμως) και ανακατεύουμε μέχρι να πήξει. Ξανά κάτω από τη φωτιά και προσθέτουμε τα αυγά χτυπημένα. Ανακατεύουμε και προχωρούμε... Τα φύλ λα τα δουλεύουμε ανά δύο: στρώνου με οριζόντια μπροστά μας ένα φύλλο, το βουτυρώνουμε ελαφρά με το πινέλο, πασπαλίζουμε με το μείγμα του καρυδιού, καλύπτουμε με το δεύτερο φύλλο, και το

Πολύ πολύ αφράτα μπισκότα. Συνιστώ κυρίως την παραλλαγή με το λεμόνι, που μου αρέσουν με το τσάι μου. Η μικρή μου όμως, προτιμάει σαφώς αυτά με το σουσάμι, ενώ η καστανή ζάχαρη αρέσει στον μπαμπά μας με τον καφέ του. Υλικά: 2 κούπες αλεύρι 1 κούπα νισεστέ ή κορν φλάουερ (το ίδιο είναι) 1 κούπα ζάχαρη άχνη 1/2 κούπα αμύγδαλα τριμμένα και καβουρντισμένα 250 γρ. βούτυρο γάλακτος 1,5 κουτ. γλυκού μπέικιν πάουντερ 2 βανίλιες 1 αυγό 1/2 ποτυράκι κρασιού κονιάκ Για τη διακόσμηση: γάλα εβαπορέ, σουσάμι, καστανή ζάχαρη, λευκή ζάχαρη, χυμό και ξύσμα από 1 λεμόνι. Εκτέλεση: Βάζουμε το χυμό με το ξύσμα σε μπολάκι να μαρινάρεται όσο θα ετοιμάζουμε τη ζύμη. Κοσκινίζουμε μαζί το αλεύρι, το νισεστέ και την άχνη. Ρίχνουμε και τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνουμε να γίνει ομοιογενής ζύμη. Αφήνουμε να σταθεί 20-30 λεπτά. Πλάθουμε τα μπισκότα και τα αραδιάζουμε στις λαμαρίνες που έχουμε καλύψει με αντικολλητικό χαρτί. Για αυτά με το σουσάμι και την καστανή ζάχαρη, αλοίφουμε με το πινέλο ένα ένα μπισκότο με γάλ

Έλαβα σήμερα ένα mail που με έβαλε σε σκέψεις... το αντιγράφω όπως ακριβώς το έλαβα, και μετά απαντω. Συγγνώμη αλλά αυτό το άρθρο βγαίνει λίγο μακρύ... Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1985 H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε , δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή. Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοι. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ , καβαλάγα

Για να ολοκληρωθεί η χριστουγεννιάτικη γευστική τριλογία: Σπιτικοί και βουτυρένιοι, μοσχομυρωδάτοι και αφράτοι. Συνταγή πετυχημένη και αγαπημένη τόσο, που τους φτιάχνω και εκτός γιορτών (χωρίς άχνη) για τον καφέ μας, αντί για cookies. Υλικά: 500 γρ βούτυρο γάλακτος σε θερμοκρασία δωματίου 1 κούπα ζάχαρη άχνη κοσκινισμένη 1 κούπα αμύγδαλα ασπρισμένα, καβουρντισμένα ελαφρά και χοντροτριμμένα 6 κούπες αλεύρι μαλακό κοσκινισμένο (περίπου 1 kgr) 2 κουτ.γλυκού μπέικιν πάουντερ 1/2 κουτ. γλυκού αλάτι 1 ποτηράκι κρασιού κονιάκ 2 κρόκους αυγού 2 βανίλιες Για το πασπάλισμα: 3-4 πακέτα ζάχαρη άχνη κοσκινισμένη, 1-2 κουτ. σούπας ανθόνερο Εκτέλεση: Λόγω της προηγούμενης εμπειρίας, ετοιμάζουμε το μωρό: φόρμα εκστρατίας κ.τ.λ. και το τοποθετούμε στον πάγκο της κουζίνας αφού έτσι κι αλλιώς εκεί θα καταλήξει. Βάζουμε όλα τα υλικά σε λεκανίτσα και ζυμώνουμε να γίνει ομοιογενής ζύμη. Βάζουμε λίγο συμπληρωματικό βούτυρο, γιατί στο μεταξύ το μωρό έβαλε δαχτυλάκι στα υλικά και γλείψε-γλείψε αφαίρεσε αρκετ

Χριστουγεννιάτικων συνταγών συνέχεια: Μελομακάρονα γεμιστά με καρύδι ή χωρίς, ζύμη που μελώνει ωραία χωρίς να μαλακώνει υπερβολικά. Την ώρα που τα έφτιαχνα, η μικρούλα μου είχε ανέβει στον πάγκο της κουζίνας και παρακολουθούσε τη διαδικασία βοηθώντας όπου μπορούσε: στο αναποδογύρισμα του λαδιού, το σ κόρπισμα του αλεύρου, το πέταγμα των καρυδιών, το γλύψιμο του μελιού και άλλα. Παρά... εεε... χάρη ήθελα να πώ, στην πολύτιμη βοήθειά της, καταφέραμε τελικά να ετοιμάσουμε ωραιότατα μελομακάρονα (χωρίς να διαλύσουμε εντελώς την κουζίνα) Υλικά: 2 κούπες (μεγάλες του νες-καφέ) λάδι. Εδώ οι γνώμες συγκρούονται: παραδοσιακά και ποιοτικά επιβάλεται καλό ελαιόλαδο. Η γεύση του όμως μου πέφτει πολύ έντονη για τα γλυκά και βάζω ηλιέλαιο. (Η γιαγιά που ανέφερα στο προηγούμενο post, αγνοεί ευτυχώς και αυτήν την παρέμβαση) 1 αυγό 1 πορτοκάλι το χυμό (περίπου 1/2 της κούπας) 1 ποτηράκι κρασιού κονιάκ 1 φλυτζ. τσαγιού καρύδι τριμμένο 6 φλυτζ. τσαγιού αλεύρι (για όλες τις χρήσεις ή μαλακό - όχι όμως up)

Εν όψη των γιορτών που πλησιάζουν, ορίστε και οι συνταγή για δίπλες της γιαγιάς μου της Ελένης, γνωστής τόσο για την κουζίνα της όσο και για την ομορφιά της στα νιάτα της. Η κυρά-Λένη σήμερα, η ωραία Ελένη τότε! Ιδια η Ρίτα Χέηγουορθ με σκαλωτά μαλλιά και μέση δαχτυλίδι τότε, στρουμπουλή και με κότσο σήμερα. Μεγάλωσε πέντε παιδιά από τα οποία τα δύο ήταν δικά της, και τα τρία ορφανά από μητέρα, από τον πρώτο γάμο του άντρα της, του παπού μου. Άλλος κούκλος εκείνος - ήρωας του αλβανικού με όλα τα "πιστοποιητικά": και τα κρυοπαγήματά του, και μια σφαίρα σφηνωμένη μόνιμα στο κορμί του... Παλικάρι όμως, λεβέντης από τους λίγους! Γι' αυτό τον πήρε χήρο με τρία παιδιά και τελικά δεν το μετάνιωσε. Πρίν παντρευτώ, όταν γνώρισε τον άντρα μου η γιαγιά μου ευχήθηκε: - Κορίτσι μου... σου εύχομαι τη μισή γλύκα από όση πήρα εγώ από τον μακαρίτη τον παπού σου να νιώσεις από τον άντρα σου, και τίποτα άλλο δε θες! Θα ζήσεις ζωή χαρισάμενη! Είμαι η πρώτη - και μάλλον και μοναδική - από τις

Υλικά - ingredients 2 κούπες (των 250cc) αλεύρι - 2 cups wheat flour (1 cup = 250 cc) 1 κούπα χλιαρό γάλα - 1 cup lukewarm milk 2 κουτ.σουπ. βούτυρο - 2 table spoons butter 4 κουτ.σουπ. ζάχαρη - 4 table spoons sugar 1/2 κουτ. γλυκού αλάτι - 1/2 coffee spoon salt 1 φακελάκι μαγιά - 9 gr dried yeast 5 κουτ.σούπ. μαύρη ζάχαρη - 5 table spoons dark sugar 1 κουτ.σουπ. κανέλα - 1 table spoon cinnamon 1 αυγό για το γυάλισμα - 1 egg for glazing επιπλέον 2-3 κουτ. βούτυρο λιωμένο για το βουτύρωμα - 2-3 extra table spoons melted butter Εκτέλεση : Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε όλα τα υλικά εκτός από την μαύρη ζάχαρη και την κανέλα, και ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μια ομοιογενή ζύμη, που να μην κολλάει στα χέρια. Την σκεπάζουμε και αφήνουμε σε ζεστό μέρος να φουσκώσει έως ότου γίνει τουλάχιστον διπλάσια σε όγκο. Mix all the ingredients except dark sugar and cinnamon, and knead well, till you have a smooth dough, not sticky. Cover the bowl, and leave the dough rise in warm place

Οι συνταγές μηλόπιτας που υπάρχουν ανά τον κόσμο, πρέπει να είναι περισσότερες από τις ποικιλίες του ίδιου του μήλου. Αυτή είναι μια παραλλαγή στην οποία τα μήλα δεν μαγειρεύονται, αλλά μπαίνουν ωμά στη ζύμη. Η μηλόπιτα αυτή υποτίθεται οτι πρέπει να "σταθεί" και να κόβεται την επόμενη μέρα ή πάντως αρκετές ώρες μετά το ψήσιμο. Είναι πολύ τραγανή την πρώτη μέρα, ενώ την δεύτερη μαλακώνει και δένει η γεύση της γέμισης με τη ζύμη. Οι γνώμες διχάζονται για το αν είναι καλύτερη την πρώτη ή τη δεύτερη μέρα, τραγανή ή μελωμένη, γεγονός πάντως είναι ότι δεν έχει μείνει ποτέ παραπάνω από μιάμιση μέρα για να προλάβω να αποφασίσω πώς μου αρέσει καλύτερα. Ζύμη: 1 πακέτο 250 γρ. βούτυρο αγελάδος σε θερμοκρασία δωματίου 3 - 3 1/2 φλυτζ. τσαγιού αλεύρι up (ή απλό + 1 κουτ.γλ.μπέικιν) 1 φλυτζάνι τσαγιού ζάχαρη 1 αυγό 1 σφηνάκι κονιάκ 1 βανίλια 1/2 κουτ. γλυκού μαχλέπι Τα ζυμώνουμε όλα μαζί να γίνουν ομοιογενής ζύμη, και την αφήνουμε σκεπασμένη στην άκρη, να "

Φτιάχνω τυρόπιτα, και η μικρή παίρνει ένα ταπεράκι από το ντουλάπι, το βάζει δίπλα μου στο πάτωμα ανάποδα , το κάνει σκαλοπάτι και πατάει πάνω να βλέπει τί κάνω. Πιάνει ένα κομματάκι ζύμη, τραγουδάμε και χορεύει πάνω-κάτω στο ταπεράκι: Αχ και νά'χα μια γιαγιά μια γιαγιά μπαμπογιαγιά νά'χα να μαγείρευε πίτες να μου ζύμωνε πίτες και γλυκά ψωμιά και κουλούρια τραγανά μυρωδάτα κουλουράκια που αρέσουν στα παιδάκια. Υλικά: (για ένα σινί ή ταψί διαμέτρου 35 εκ) 8 φύλλα κρούστας (ή ανοίγω 4 φύλλα με 3 φλυτζάνια αλεύρι, μισό φλυτζ. λάδι, μια πρέζα αλάτι και νερό όσο σηκώσει) 500γρ κατίκι 3 αυγά λάδι Εκτέλεση: Ανακατεύγω τα αυγά με το κατίκι. Στρώνω 4 φύλλα κρούστας (ή 2 σπιτικά) στο λαδωμένο σινί, λαδώνοντας το καθένα με το πινέλο. Ρίχνω τη γέμιση. Στρώνω από πάνω 1 φύλλο κρούστας τσαλακωμένο και τα υπόλοιπα 3 κανονικά (ή τα άλλα 2 σπιτικά) επίσης λαδώνοντας το καθένα. Χαράζω την επιφάνεια των φύλλων με κοφτερό μαχαίρι και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 180-190 βαθμούς, αντιστάσε

Μπριζόλες μεθυσμένες με φρέσκο δεντρολίβανο: Υλικά: 5 μπριζόλες χοιρινές από λαιμό 4-5 κλαδάκια δεντρολίβανο από τη γλάστρα (εδώ δεν μπαίνει ξερό) 1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο φέτες 2 σκελίδες σκόρδο, κομμένες κι αυτές αλάτι πιπέρι 1/2 κουτ. γλυκού ζάχαρη 1 κουτάκι μπύρα 330 ml Εκτέλεση: Ανάβουμε το φούρνο στο φούλ να κάψει. Στρώνουμε σε ένα πυρέξ τα κλαδάκια δενρτολίβανου, το κρεμμύδι και το σκόρδο, και πασπαλίζουμε και τη ζάχαρη. Από πάνω βάζουμε τις μπριζόλες αλατο-πιπερομένες σφηνωτά τη μία με την άλλη. Τις λούζουμε με την μπύρα. Λάδι ελάχιστο, γιατί έχουν αρκετό λίπος από μόνες τους, και στο φούρνο. Μόλις αρχίσει να βράζει το υγρό χαμηλώνοπυμε στους 220 βαθμούς, κι αφήνουμε να ψηθούν για 1-1,5 ώρα συνολικά. Οταν ροδίσουν αρκετά από τη μία τις γυρίζουμε. Γίνονται τόσο μαλακές που λειώνουν στο στόμα, και η σάλτσα που μένει είναι κάτι άλλο! Στη φωτογραφία με πουρέ πατάτα-καρότο ιδέα που πήρα από τη Λυδία

Κοτόπουλο με μεξικάνικες ρίζες, ευρωπαϊκές επιρροές, και μεσογειακή εκτέλεση. Από Μαμ - ά!! Υλικά: 1 κοτόπουλο κομμένο μερίδες 1 μεγάλο κρεμμύδι χοντροκομμένο 2-3 σκελίδες σκόρδο 6-7 πιπεριές φλωρίνης 300 gr καλαμπόκι φρέσκο ή κατεψυγμένο (άντε, και κονσέρβα κάνει) 1 ποτήρι του κρασιού ουΐσκυ 1 λεμόνι το χυμό 2 πορτοκάλια το χυμό αλάτι, πιπέρι, (μπούκοβο ή ταμπάσκο για τους πιο γενναίους) λάδι 1-2 κουτ. σούπας βούτυρο γάλακτος 1 κουτ. σούπας κορν φλάουρ Εκτέλεση: Βάζουμε τις πιπεριές να ψήνονται στο γκρίλ. Πρέπει απλά να φουσκώσει η φλούδα και να μαυρίσει ελαφρά, για να τις ξεφλουδίσουμε. Οχι να παραψηθούν και να λειώνουν. Τις έχουμε στο νου μας για να τις γυρίσουμε να ψηθούν γύρω γύρω (αρπάζουν εύκολα) και βάζουμε να γίνεται το κοτόπουλο. Ιδανικό σκεύος γι' αυτή τη δουλειά, είναι ένα μεγάλο, βαθύ αντικολλητικό τηγάνι με καπάκι, αλλά και οποιαδήποτε κατσαρόλα καλή είναι. Βάζουμε λάδι και το βούτυρο με το κρεμμύδι, το σκόρδο και το πιπέρι ή το μπούκοβο (ή και