Μαμ-ά!!

Το πράσινο συκαλάκι, γίνεται τώρα την άνοιξη. Το μαζεύουμε τον Απρίλιο από τις αρσενικές συκιές, τον ορνό. Βρίσκονται διάσπαρτες στα χωράφια, και είναι απαραίτητες για να γονιμοποιηθούν οι θηλυκές συκιές που θα μας δώσουν τα σύκα τον Αύγουστο. Αν λοιπόν αυτήν την εποχή, εντοπίσετε στην εξοχή καμιά συκιά γεμάτη πράσινα σφιχτά συκαλάκια, είναι  τα κατάλληλα για να φτιάξετε γλυκό του κουταλιού. Προτιμώ να τα μαζεύω μεσαίου μεγέθους προς μικρά, σε μέγεθος το πολύ μέχρι ένα καρύδι, αλλά μπορείτε και μεγαλύτερα - αρκεί να μην είναι τεράστια κι έχουν σχηματίσει στο εσωτερικό τους σπόρια. Φοράω γάντια για να τα μαζέψω, γιατί δεν αντέχω το γάλα της συκιάς στο δέρμα μου. Υλικά: 60 σύκα μέτρια 6 ποτήρια ζάχαρη 2 ποτήρια νερό 1 φλυτζ. γλυκόζη (για να μη ζαχαρώσει, αλλιώς βάζουμε χυμό από μισό λεμόνι) γαλαζόπετρα όσο ένα ρεβύθι μόνο (από καταστήματα γεωπονικών) αρμπαρόριζα ή βανίλια ή κακουλέ προαιρετικά για άρωμα Εκτέλεση: Την έχει τη διαδικασία του, αλλά δεν είναι δύσκολο, μόνο χ

Τα άγρια σπαράγγια τα ξέρετε; Είναι η εποχή τους. Αν βρείτε, προσοχή στα αγκάθια! Εμείς είχαμε μεγάλη συγκομιδή φέτος, γιατί κατά το τέλος Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου, πήγα μια βόλτα στις σπαραγγιές της περιοχής με το κλαδευτήρι, και τις κούρεψα 5-10 εκατοστά από το χώμα. Με αυτό το κλάδεμα πετάνε 10-15 σπαράγγια η κάθε ρίζα. Πώς τρώγονται τώρα: Σωτέ στο αντικολλητικό τηγάνι με λίγο βούτυρο και αλατοπίπερο είναι τέλειο συνοδευτικό για κρέας ή ψάρι. Με αυγά - η καλύτερη ομελέτα. Τηγανιτά με ρύζι (όπως στη φωτό). Απλά πράγματα. Ετοιμάζουμε ένα απλό ρύζι, όπως μας αρέσει. Σωτάρουμε τα σπαράγγια σε αντικολλητικό τηγάνι με λίγο βούτυρο ή ελαιόλαδο μέχρι να μαραθούν. Σερβίρουμε τα σπαράγγια πάνω στο ρύζι, και συνοδεύουμε με μια γενναία κουταλιά κατίκι ή γιαούρτι. Ρίχνουμε από πάνω το βούτυρο των σπαραγγιών ή λάδι, και χοντροτριμμένο πιπέρι.

Γενικά χρησιμοποιώ το τηγάνι όσο λιγότερο γίνεται. Τόσο για λόγους υγείας, όσο και γιατί δεν μου αρέσει η βαριά γεύση του τηγανητού, βρίσκω οτι καλύπτει την πραγματική γεύση των συστατικών. Οι ψευτοκεφτέδες όμως μας αρέσουν πολύ. Εχω λοιπόν τροποποιήσει πολλές από τις γνωστές παραδοσιακές συνταγές, ώστε να αποφεύγω το τηγάνι. Το αποτέλεσμα είναι πολύ καλύτερο γευστικά, και πολύ πιο υγιεινό. Υλικά: 5 μέτρια κολοκυθάκια τριμμένα στο χοντρό τρίφτη, αλατισμένα και στυμένα 2 κρεμμυδάκια φρέσκα, ανιθο και μαιντανό ψιλοκομμένα 500-600 γρ τυριά τριμμένα (εγώ βάζω ανθότυρο-φέτα-κεφαλοτύρι ή κεφαλογραβιέρα σε ίσες ποσότητες) 2 αυγά 4 κουτ.σούπας αλεύρι 1 +1/2 κουτ.γλυκού μπέικιν αλάτι - πιπέρι Ζυμώνουμε όλα τα υλικά μαζί σαν να είναι κιμάς και πλάθουμε μπιφτέκια.Για το ψήσιμο έχουμε τις εξής επιλογές: 1) Αλευρώνουμε και τηγανίζουμε - δεν το κάνω ποτέ! 2) Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς, 25 λεπτά, μέσα στις θηκούλες για muffins, αλλά γεμισμένες μ

Καλοκαιρινό κέρασμα του παλιού καιρού, ένα γλυκό του κουταλιού, και ένα ποτήρι κρύο νερό Υλικά: 1 κιλό φράουλες ώριμες αλλά όχι λειωμένες κατά προτίμηση μικρές 1 κιλό ζάχαρη 1 φλυτζανάκι του καφέ νερό (μόνο!) Κοβουμε το κοτσανάκι και πλένουμε τις φράουλες. Τις βάζουμε στην κατσαρόλα, σε μέτρια φωτιά, με το νερό, και από πάνω τη ζάχαρη. Οι φράουλες βγάζουν πάρα πολύ νερό, γι αυτό δεν βάζουμε σχεδόν καθόλου. Προσοχή: Δεν ανακατεύουμε καθόλου, για να μήν λειώσουν οι φράουλες - αλλιώς θα κάνουμε μαρμελάδα.Μόλις αρχίσει να βράζει χαμηλώνουμε τη φωτιά. Αφαιρούμε τον αφρό που σχηματίζεται για να γίνει το σιρόπι καθαρό και διαυγές. Θα χρειαστεί περίπου 30'-40' λεπτά σιγανό βράσιμο.