Μαμ-ά!!

Στον κήπο με τη Δήμητρα (ετών 4,5 πλέον) μαζεύουμε ελιές. Η Δήμητρα κρατάει ένα ρομαντικό καλαθάκι και τις μαζεύει από τα κλαδιά που κρέμονται χαμηλά, μία μία με τα δαχτυλάκια της. - Μαμά η ελιά είναι ευλογημένο δέντρο... - ... - ... γιατί μας το έδωσε η θεά Αθηνά... - ... - ...και νίκησε τον Ποσειδώνα που έδωσε σκέτο νερό. Γι αυτό η Αθήνα πήρε το όνομά της από την Αθηνά. Αν είχε νικήσει ο Ποσειδώνας, θα την έλεγαν Ποσειδωνία, και μας ποσειδωνούς και δεν θα είχαμε λάδι. - !! (μπράβο στις δασκάλες του προ-νηπιου) Εδώ έχω γράψει πώς παστώνονται οι ελιές να γίνουν θρούμπες, εδώ και εδώ πώς γίνεται πάστα ελιάς.

- Έλα Δήμητρα, φόρεσε επιτέλους τα παπούτσια σου! - Θέλω να μου τα φορέσεις εσύ... - Τώρα πια μεγάλωσες... ξέρεις να τα φοράς μόνη σου. Όσο μεγαλώνεις μαθαίνεις ένα σωρό πράγματα, και έχεις μάθει να ντύνεσαι μόνη σου, δεν χρειάζεσαι εμένα να σε ντύνω. - Ωχ, όχι... δηλαδή όταν μεγαλώσω πολύ και τα μάθω όλα, εσύ θα πάψεις να με φροντίζεις;;;

Μήλων καραμελέ συνέχεια. Ετοιμάζουμε μια ζύμη με τα παρακάτω υλικά: 1/2 πακέτο βούτυρο 1/2 κούπα ζάχαρη 1 κρόκο αυγού 1 1/2 κούπα αλεύρι (μπορεί και 2) 1/2 κουτ. γλυκού μπέικιν πάουντερ 1 βανίλια 1/2 σφηνάκι κονιάκ