Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Λαχανικά εναλλακτικά


Μ' αρέσουν πολύ τα λαχανικά και θέλω να υπάρχουν στο τραπέζι όλο το χρόνο, αλλά το καθένα στην εποχή του. Ψάχνω να τα μαγειρεύω με διαφορετικούς τρόπους, για να ενθαρύνω και τους κρεατοφάγους της οικογένειας να τα τρώνε με ευχαρίστηση. Ειδικά τη μικρή μου, γιατί οι διατροφικές συνήθειες που αποκτούμε κατά την παιδική ηλικία μας ακολουθούν για πάντα.
Μερικά, έχει καθιερωθεί να μεγειρεύονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και δεν ξεφεύγουμε από αυτούς. Δοκιμάζοντας όμως διαφορετικές συνταγές, κατάφερα πολλές φορές ακόμα και να εμπλουτίσω τη διατροφή της οικογένειάς μου με συστατικά που μαγειρεμένα με τους παραδοσιακούς τρόπους δεν τα έτρωγαν.
Φακές: Ο σύζηγός μου ούτε να τις δει - κυριολεκτικά! Με το πες πες, μου αποκάλυψε οτι δεν είναι η γεύση τους που απεχθάνεται, αλλά η όψη τους, το καφέ χρώμα. Η λύση βρέθηκε με μια συνταγή που ανακάλυψα για σούπα με κολοκύθα και κόκκινες φακές, αρωματισμένη με μοσχοκάρυδο. Καμιά σχέση με την παραδοσιακή φακόσουπα με τη δάφνη, έγινε από τα πιάτα με όσπριο που γίνονται δεκτά χωρίς διαμαρτυρίες.
Πατζάρια: Τα δοκιμάσαμε τηγανιτά σαν να ήταν πατάτες. Αποτέλεσμα: ανάρπαστα για συνοδευτικό ψαριών και καλαμαριών, μαζί με σκορδαλιά.
Μπριάμ: Όχι μόνο καλοκαιρινό με κολοκυθάκια, πατάτες και ντομάτα, αλλά και χειμωνιάτικο, με πατάτες, καρότα, πράσα και μοσχοκάρυδο.
Βρήκα λοιπόν σε ένα βιβλίο κινέζικης κουζίνας και σπανάκι τηγανιτό.
Υλικά:
Φυλλα φρέσκου σπανακιού πλυμμένα και στεγνωμένα
1 αυγό
1 φλ.τσαγιού κορν φλάουρ 
1/4 κ.γλ. μπέικιν
αλάτι, πιπέρι
Εκτέλεση:
Φτιάχνουμε με το αλεύρι, το αυγό, το μπέικιν ,αλάτι, πιπέρι και λίγο νερό έναν χυλό ρευστό όχι πηχτό. Βουτάμε τα φύλλα, στραγγίζουμε λίγο και τηγανίζουμε σε καυτό λάδι.

Με τον ίδιο τρόπο έχω τηγανίσει σχεδόν τα πάντα, με  απόλυτη γευστική επιτυχία: ροδέλες κρεμμυδιού, πράσου, πιπεριές, φουντίτσες μπρόκολο και κουνουπίδι, μπαστουνάκια καρότου, ντοματίνια σαντορίνης κομένα στα δύο. Πσπαλίζω με τυρί, ή ψιλοκομμένα μυρωδικά, μαίντανό ή ρίγανη ή δυόσμο, συνοδεύω με ντιπ γιαουρτιού ή τυριού κρέμα, ή μια τυροσαλάτα από κατίκι ή με γλυκόξυνη σάλτσα.

Δεν είμαι υπέρ του τηγανιού, δεν είναι υγιεινό και δεν το μεταχειρίζομαι συχνά για τηγάνισμα, ψηστιέρα το έχω καταντήσει. Μια φορά στο τόσο όμως μια τηγανιά λαχανικών την κάνω.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σύκο πράσινο γλυκό κουταλιού

Το πράσινο συκαλάκι, γίνεται τώρα την άνοιξη. Το μαζεύουμε τον Απρίλιο από τις αρσενικές συκιές, τον ορνό. Βρίσκονται διάσπαρτες στα χωράφια, και είναι απαραίτητες για να γονιμοποιηθούν οι θηλυκές συκιές που θα μας δώσουν τα σύκα τον Αύγουστο. Αν λοιπόν αυτήν την εποχή, εντοπίσετε στην εξοχή καμιά συκιά γεμάτη πράσινα σφιχτά συκαλάκια, είναι  τα κατάλληλα για να φτιάξετε γλυκό του κουταλιού. Προτιμώ να τα μαζεύω μεσαίου μεγέθους προς μικρά, σε μέγεθος το πολύ μέχρι ένα καρύδι, αλλά μπορείτε και μεγαλύτερα - αρκεί να μην είναι τεράστια κι έχουν σχηματίσει στο εσωτερικό τους σπόρια. Φοράω γάντια για να τα μαζέψω, γιατί δεν αντέχω το γάλα της συκιάς στο δέρμα μου. Υλικά: 60 σύκα μέτρια 6 ποτήρια ζάχαρη 2 ποτήρια νερό 1 φλυτζ. γλυκόζη (για να μη ζαχαρώσει, αλλιώς βάζουμε χυμό από μισό λεμόνι) γαλαζόπετρα όσο ένα ρεβύθι μόνο (από καταστήματα γεωπονικών) αρμπαρόριζα ή βανίλια ή κακουλέ προαιρετικά για άρωμα Εκτέλεση: Την έχει τη διαδικασία του, αλλά δεν είναι δύσκολο, μόνο χ

Κάπαρη στο ξύδι

Η κάπαρη μαζεύεται κατά τον Μάιο. Μαζεύουμε μπουμπούκια κάπαρης και τα βάζουμε σε νερό. Ξαπικρίζουμε αλλάζοντας το νερό κάθε μέρα για 10 περίππου μέρες. Στραγγίζουμε και βάζουμε την κάπαρη σε βαζάκι. Προσθέτουμε λίγο αλατάκι και μια πρέζα ζάχαρη, και απογεμίζουμε το βαζάκι με λευκό ξύδι. Σε λίγες μέρες αρχίζουμε να τις χρησιμοποιούμε. Τουρσί γίνονται και τα βλαστάρια της κάπαρης, οι τρυφερές κορφούλες που δεν έχουν αγκαθάκια. Δεν θέλουν ξεπίκρισμα αλλά ζεμάτισμα για 2-3 λεπτά σε βραστό νερό, και μετά στέγνωμα σε χαρτί κουζίνας και στο βαζάκι όπως τα μπουμπούκια.

Μπισκότα λαδιού με πορτοκάλι: τα cookies α λα ελληνικά

American cookies, chocolate chip cookies, ότι μπορείτε να φανταστείτε σε cookie το έχω δοκιμάσει για τη Δήμητρα. Με κάθε νέα συνταγή που δοκιμάζω ενθουσιάζομαι! Άλλη έχει μαύρη ζάχαρη - από τα αγαπημένα μου συστατικά. Άλλη φυστικοβούτυρο, άλλη σταφίδες, άλλη καρύδι ή φουντούκι, άλλη βούτυρο γάλακτος... Και κάθε φορά η Δήμητρα με προσγειώνει απότομα! Δεν της αρέσουν - δεν τα τρώει - τέλος! Και -όπως πάντα- κατά τύχη, έρχεται η μεγάλη ανακάλυψη και η ανατροπή όλων των δεδομένων. Με ότι υλικά υπήρχαν πρόχειρα στο σπίτι, μαστόρεψα μέσα σε λίγα λεπτά, κάτι μπισκοτάκια, που έγιναν ανάρπαστα! Τα έψηνα την ώρα που η Δήμητρα ήταν στο μπάνιο, και με το που βγήκε βρεγμένη και τυλιγμένη με την πετσέτα, δοκίμασε το πρώτο, ζεστό ακόμα από το ταψί. Αυτό ήταν! Έρωτας με την πρώτη ματιά! Όπως είναι φυσικό η συνταγή καταγράφηκε όσο είχα φρέσκες τις αναλογίες, και θα εκτελείται σε μόνιμη βάση για πρωινό, κολατσιό κ.τ.λ. Μπισκότα λαδιού με πορτοκάλι. Υλικά: 3 κούπες γεμάτες ως επάνω αλεύρι για όλε