Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Λαχανικά εναλλακτικά


Μ' αρέσουν πολύ τα λαχανικά και θέλω να υπάρχουν στο τραπέζι όλο το χρόνο, αλλά το καθένα στην εποχή του. Ψάχνω να τα μαγειρεύω με διαφορετικούς τρόπους, για να ενθαρύνω και τους κρεατοφάγους της οικογένειας να τα τρώνε με ευχαρίστηση. Ειδικά τη μικρή μου, γιατί οι διατροφικές συνήθειες που αποκτούμε κατά την παιδική ηλικία μας ακολουθούν για πάντα.
Μερικά, έχει καθιερωθεί να μεγειρεύονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και δεν ξεφεύγουμε από αυτούς. Δοκιμάζοντας όμως διαφορετικές συνταγές, κατάφερα πολλές φορές ακόμα και να εμπλουτίσω τη διατροφή της οικογένειάς μου με συστατικά που μαγειρεμένα με τους παραδοσιακούς τρόπους δεν τα έτρωγαν.
Φακές: Ο σύζηγός μου ούτε να τις δει - κυριολεκτικά! Με το πες πες, μου αποκάλυψε οτι δεν είναι η γεύση τους που απεχθάνεται, αλλά η όψη τους, το καφέ χρώμα. Η λύση βρέθηκε με μια συνταγή που ανακάλυψα για σούπα με κολοκύθα και κόκκινες φακές, αρωματισμένη με μοσχοκάρυδο. Καμιά σχέση με την παραδοσιακή φακόσουπα με τη δάφνη, έγινε από τα πιάτα με όσπριο που γίνονται δεκτά χωρίς διαμαρτυρίες.
Πατζάρια: Τα δοκιμάσαμε τηγανιτά σαν να ήταν πατάτες. Αποτέλεσμα: ανάρπαστα για συνοδευτικό ψαριών και καλαμαριών, μαζί με σκορδαλιά.
Μπριάμ: Όχι μόνο καλοκαιρινό με κολοκυθάκια, πατάτες και ντομάτα, αλλά και χειμωνιάτικο, με πατάτες, καρότα, πράσα και μοσχοκάρυδο.
Βρήκα λοιπόν σε ένα βιβλίο κινέζικης κουζίνας και σπανάκι τηγανιτό.
Υλικά:
Φυλλα φρέσκου σπανακιού πλυμμένα και στεγνωμένα
1 αυγό
1 φλ.τσαγιού κορν φλάουρ 
1/4 κ.γλ. μπέικιν
αλάτι, πιπέρι
Εκτέλεση:
Φτιάχνουμε με το αλεύρι, το αυγό, το μπέικιν ,αλάτι, πιπέρι και λίγο νερό έναν χυλό ρευστό όχι πηχτό. Βουτάμε τα φύλλα, στραγγίζουμε λίγο και τηγανίζουμε σε καυτό λάδι.

Με τον ίδιο τρόπο έχω τηγανίσει σχεδόν τα πάντα, με  απόλυτη γευστική επιτυχία: ροδέλες κρεμμυδιού, πράσου, πιπεριές, φουντίτσες μπρόκολο και κουνουπίδι, μπαστουνάκια καρότου, ντοματίνια σαντορίνης κομένα στα δύο. Πσπαλίζω με τυρί, ή ψιλοκομμένα μυρωδικά, μαίντανό ή ρίγανη ή δυόσμο, συνοδεύω με ντιπ γιαουρτιού ή τυριού κρέμα, ή μια τυροσαλάτα από κατίκι ή με γλυκόξυνη σάλτσα.

Δεν είμαι υπέρ του τηγανιού, δεν είναι υγιεινό και δεν το μεταχειρίζομαι συχνά για τηγάνισμα, ψηστιέρα το έχω καταντήσει. Μια φορά στο τόσο όμως μια τηγανιά λαχανικών την κάνω.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σύκο πράσινο γλυκό κουταλιού

Το πράσινο συκαλάκι, γίνεται τώρα την άνοιξη. Το μαζεύουμε τον Απρίλιο από τις αρσενικές συκιές, τον ορνό. Βρίσκονται διάσπαρτες στα χωράφια, και είναι απαραίτητες για να γονιμοποιηθούν οι θηλυκές συκιές που θα μας δώσουν τα σύκα τον Αύγουστο. Αν λοιπόν αυτήν την εποχή, εντοπίσετε στην εξοχή καμιά συκιά γεμάτη πράσινα σφιχτά συκαλάκια, είναι  τα κατάλληλα για να φτιάξετε γλυκό του κουταλιού. Προτιμώ να τα μαζεύω μεσαίου μεγέθους προς μικρά, σε μέγεθος το πολύ μέχρι ένα καρύδι, αλλά μπορείτε και μεγαλύτερα - αρκεί να μην είναι τεράστια κι έχουν σχηματίσει στο εσωτερικό τους σπόρια. Φοράω γάντια για να τα μαζέψω, γιατί δεν αντέχω το γάλα της συκιάς στο δέρμα μου. Υλικά: 60 σύκα μέτρια 6 ποτήρια ζάχαρη 2 ποτήρια νερό 1 φλυτζ. γλυκόζη (για να μη ζαχαρώσει, αλλιώς βάζουμε χυμό από μισό λεμόνι) γαλαζόπετρα όσο ένα ρεβύθι μόνο (από καταστήματα γεωπονικών) αρμπαρόριζα ή βανίλια ή κακουλέ προαιρετικά για άρωμα Εκτέλεση: Την έχει τη διαδικασία του, αλλά δεν εί...

Μοσχάρι στη λαδόκολλα...

... το φαΐ γίνεται μόνο του, και δεν λερώνεται και το ταψί! Υλικά: 2-3 κιλά μοσχάρι σιδηρόδρομος (στηθοπλευρές) ή κότσι με το κόκκαλο. 8-10 πατάτες ολόκληρες αλάτι - πιπέρι 4-5 σκελίδες σκόρδο ολόκληρες και με το φλούδι τους, χυμό από 1 λεμόνι & 1 πορτοκάλι 3 μεγάλες λαδόκολλες Εκτέλεση: Ανάβουμε το φούρνο να κάψει στο φουλ. Αλατοπιπερώνουμε κρέας και πατάτες. Τυλίγουμε στις λαδόκολλες, φροντίζοντας οι πατάτες να είναι από κάτω για να ψηθούν στο ζωμό που θα βγάζει το κρέας. Το βάζουμε στο φούρνο, χαμηλώνουμε στους 130-140 βαθμούς, και... το ξεχνάμε για 5-6 ώρες. Όταν το βγάλουμε αφήνουμε 10 λεπτά να ηρεμήσει και κόβουμε σταυρωτά τα χαρτιά από γωνία σε γωνία του πακέτου.  Ανοίγουμε τα χαρτιά προς τα έξω και αποκαλύπτουμε το θαύμα: το κρέας είναι λουκούμι, κυριολεκτικά λειώνει και ξεκολλάει από το κόκκαλο. Τρίβουμε πιπεράκι με το μύλο, λίγη ρίγανη αν θέλουμε, και φρέσκο ελαιόλαδο από πάνω και σερβίρουμε όπως είναι το ταψί με το ανοιχτό πακέτο. ...

Κάπαρη στο ξύδι

Η κάπαρη μαζεύεται κατά τον Μάιο. Μαζεύουμε μπουμπούκια κάπαρης και τα βάζουμε σε νερό. Ξαπικρίζουμε αλλάζοντας το νερό κάθε μέρα για 10 περίππου μέρες. Στραγγίζουμε και βάζουμε την κάπαρη σε βαζάκι. Προσθέτουμε λίγο αλατάκι και μια πρέζα ζάχαρη, και απογεμίζουμε το βαζάκι με λευκό ξύδι. Σε λίγες μέρες αρχίζουμε να τις χρησιμοποιούμε. Τουρσί γίνονται και τα βλαστάρια της κάπαρης, οι τρυφερές κορφούλες που δεν έχουν αγκαθάκια. Δεν θέλουν ξεπίκρισμα αλλά ζεμάτισμα για 2-3 λεπτά σε βραστό νερό, και μετά στέγνωμα σε χαρτί κουζίνας και στο βαζάκι όπως τα μπουμπούκια.