Την εβδομάδα που μας πέρασε, γίνονταν στο σχολείο οι προετοιμασίες για την γιορτή της 17ης Νοεμβρίου, και οι υπέροχες δασκάλες του νηπιαγωγείου, μίλησαν στα παιδάκια για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και τη σημασία της.
Φτιάξανε και κάρτα για την ημέρα. Η Δήμητρα έκανε το styling της φωτογραφίας προσθέτοντας "λίγο πορτοκαλί του ήλιου" στο κόκκινο γαρύφαλλο.
Το μικρό μου σφουγγαράκι λοιπόν, αφού επεξεργάστηκε τις πληροφορίες που ελάμβανε όλες αυτές τις ημέρες, μου ξεφούρνισε τα εξής συμπεράσματά του:
- Τα παλιά τα χρόνια, οι άνθρωποι επαναστάτησαν γιατί όποιος δεν συμφωνούσε με τον Παπαδόπουλο πήγαινε φυλακή και έχανε την ελευθερία του.
- Αυτός ήταν πλούσιος και έκανε ότι ήθελε, και οι υπόλοιποι που ήταν φτωχοί δεν είχαν να φάνε, και τα παιδιά τους δεν μπορούσανε να πάνε σχολείο. "Παιδεία", σημαίνει να πηγαίνεις σχολείο.
Και βγήκαν στους δρόμους και φώναζαν "τροφή, σχολεία, ελεύ-θέ-ρία"!
- Ευτυχώς στο τέλος νίκησαν...
- Π ο-λ υ-τ ε-χ ν ε ί-ο... δηλαδή Πόλη και τέχνη... πολλές τέχνες μαμά!!!
Update: Σήμερα, ανήμερα της επετείου, τα νηπιάκια μας παρέλασαν στην αυλή του νηπιαγωγείου. Τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο και φώναξαν συνθήματα κατά της δικτατορίας και υπέρ της δημοκρατίας, σηκώνοντας ψηλά τις μπουνίτσες τους και κουνώντας τες απειλητικά προς οποιονδήποτε φανταστικό (ή μή) εχθρό, θα τολμούσε να αμφισβητήσει τη δύναμή τους και τα δικαιώματά τους:
Ψωμί - παιδεία - ελεύ-θέ-ρία
Όχι - στήν - διχτά-τό-ρία
Ζήτω - στήν - δημό-κρά-τία
Λαέ - πολέμα
σου πίνου-νέ-το-αίμα!
Αυτές οι μικρές υψωμένες γροθίτσες είναι που θα μας βγάλουνε οριστικά στους δρόμους, για να αξιώσουμε τα δικαιώματά τους και το μέλλον τους. Πιστέψτε με, έχουν τεράστια δύναμη, γιατί γι αυτά τα δίνεις όλα!
Φτιάξανε και κάρτα για την ημέρα. Η Δήμητρα έκανε το styling της φωτογραφίας προσθέτοντας "λίγο πορτοκαλί του ήλιου" στο κόκκινο γαρύφαλλο.
Το μικρό μου σφουγγαράκι λοιπόν, αφού επεξεργάστηκε τις πληροφορίες που ελάμβανε όλες αυτές τις ημέρες, μου ξεφούρνισε τα εξής συμπεράσματά του:
- Τα παλιά τα χρόνια, οι άνθρωποι επαναστάτησαν γιατί όποιος δεν συμφωνούσε με τον Παπαδόπουλο πήγαινε φυλακή και έχανε την ελευθερία του.
- Αυτός ήταν πλούσιος και έκανε ότι ήθελε, και οι υπόλοιποι που ήταν φτωχοί δεν είχαν να φάνε, και τα παιδιά τους δεν μπορούσανε να πάνε σχολείο. "Παιδεία", σημαίνει να πηγαίνεις σχολείο.
Και βγήκαν στους δρόμους και φώναζαν "τροφή, σχολεία, ελεύ-θέ-ρία"!
- Ευτυχώς στο τέλος νίκησαν...
- Π ο-λ υ-τ ε-χ ν ε ί-ο... δηλαδή Πόλη και τέχνη... πολλές τέχνες μαμά!!!
Update: Σήμερα, ανήμερα της επετείου, τα νηπιάκια μας παρέλασαν στην αυλή του νηπιαγωγείου. Τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο και φώναξαν συνθήματα κατά της δικτατορίας και υπέρ της δημοκρατίας, σηκώνοντας ψηλά τις μπουνίτσες τους και κουνώντας τες απειλητικά προς οποιονδήποτε φανταστικό (ή μή) εχθρό, θα τολμούσε να αμφισβητήσει τη δύναμή τους και τα δικαιώματά τους:
Ψωμί - παιδεία - ελεύ-θέ-ρία
Όχι - στήν - διχτά-τό-ρία
Ζήτω - στήν - δημό-κρά-τία
Λαέ - πολέμα
σου πίνου-νέ-το-αίμα!
Αυτές οι μικρές υψωμένες γροθίτσες είναι που θα μας βγάλουνε οριστικά στους δρόμους, για να αξιώσουμε τα δικαιώματά τους και το μέλλον τους. Πιστέψτε με, έχουν τεράστια δύναμη, γιατί γι αυτά τα δίνεις όλα!
Σχόλια