Ελιές τσακιστές

Εκτέλεση:

Προλαβαίνετε - δεν προλαβαίνετε! Άργησα να γράψω το post και σε μερικές περιοχές έχουν αρχίσει να μαυρίζουν στα δέντρα. Για να γίνουν τσακιστές, πρέπει να μαζευτούν πράσινες, σκληρές, να τις χτυπάς με το σφυράκι ή την πέτρα πάνω σε μαρμαράκι και να κάνουν "κλατσ!" και να σκάνε. Καθώς τις τσακίζεις λοιπόν μία μία, τις ρίχνεις σε δοχείο με νερό μπόλικο να κολυμπάνε.
Βάλτε γάντια και ποδιά - το ζουμί τους λεκιάζει απίστευτα!

Αλλάζουμε το νερό κάθε μέρα για περίπου 8-10-12 μέρες να ξεπικρίσουν.

Αφού ξεπικρίσουν, τις στραγγίζουμε και τις βάζουμε σε βάζα. Ετοιμάζουμε άλμη διαλύοντας περίπου 150-200 γρ αλάτι χοντρό σε κάθε λίτρο νερό, και γεμίζουμε με αυτή τα βάζα να σκεπαστούν οι ελιές. Μπορούμε να προσθέσουμε φέτες λεμόνι ή νεράτζι, σπόρους μάραθου ή κόλιαντρο. Καλύπτουμε την επιφάνεια με λίγο λάδι και σφραγίζουμε τα βάζα. Μετά από 2-3 μέρες στην άλμη είναι έτοιμες για φάγωμα.

Εμάς δεν μας αρέσουν πολύ αλμυρές, γι αυτό κλέβω λίγο στο αλάτι. Επίσης άμα δω ότι παραλμυρίζουν, τις βγάζω από την άλμη και τις συντηρώ μέσα σε λάδι - αλλά συνήθως δεν προλαβαίνουν να μείνουν τόσο πολύ.

Όταν μαυρίσουν θα κάνουμε κι άλλες με άλλη συνταγή...

Μαζέψαμε λοιπόν και φέτος με την Δήμητρα ελίτσες από τον κήπο μας. Στρώσαμε ένα παλιό σεντόνι για λιόπανο, και συμφωνήσαμε να ανέβω εγώ στο δέντρο να ρίχνω τις ελιές, και εκείνη να τις μαζεύει και να τις ρίχνει στον κουβά. Μετά από 10 λεπτά μαζέματος με το ρομαντικό της καλαθάκι στο χέρι βαρέθηκε και ήθελε να κόβει κι αυτή ελιές από το δέντρο. Πώς όμως να φτάσει; Φέρνει λοιπόν ο μπαμπάς το φορτηγάκι κάτω από την ελιά, κι ανεβάζει την πριγκίπισσα στην καρότσα - κατά Δήμητρα κασόνα. Από αυτό το ύψος, έφτανε μια χαρά τα χαμηλά κλαδιά του δέντρου, κι άρχισε να μαζεύει τσιμπητές με τα χεράκια της.  Κατέβηκα κι εγώ από το δέντρο και άρχισα το τσάκισμα επί τόπου.

- Μαμά, ξέρεις σε τί χρησιμεύει το αίμα μας; Πετάει ξαφνικά η Δήμητρα από την καρότσα.

- Σε τί καμάρι μου;

- Άμα - λέμε τώρα άμα! - χτυπήσουμε, ξεραίνεται και βουλώνει το χτύπημα...

- ... ναι... πράγματι...

- Για να μην ξεφουσκώσουμε.

Μού έφυγαν οι ελιές από τα χέρια, ντάπ μια με το σφυρί κατευθείαν στο μαρμαράκι, ευτυχώς δεν υπήρχε δάχτυλο από κάτω!