Νυχτώνει αισθητά νωρίτερα και άρχισαν οι δροσούλες το βράδυ - παίρνω μαζί ζακετάκι για το παιδί. Ο αέρας μυρίζει μούστο και χώμα αντί σκόνη.
Κυριακή πρωί, και καθόμαστε στο κρεβάτι λίγο πάρα πάνω. Αυτό για μας σημαίνει πως αντί να σηκωθούμε στις 6:30 όπως κάθε μέρα, σηκωνόμαστε με το πάσο μας στις 7:30 - 8:00! Πάνω στην ώρα, να 'σου και η Δήμητρα με την πυτζαμούλα, αγκαλιά με το Σκυλαράκο (=λούτρινο σκύλος+φιλαράκος) και την Παλιαντούκα (=παλιατζούρα κουβερτάκι), έρχεται να τρυπώσει στο κρεβάτι. Άντε... πεθύμησα λίγο χουχούλιασμα και σπιτική θαλπωρή - πολύ τρέξιμο τελευταία.
Έχει δροσούλα όμως και κρυώνουν να πόδια μου... σηκώνομαι, φοράω φόρμα και πάω να ετοιμάσω πρωινό: καφέ για τους μεγάλους, γάλα για το παιδί, ψωμάκι ψημένο, με βούτυρο και μαρμελάδα σύκο σπιτική. Άραγε έμεινε κάνα σύκο στη συκιά να φτιάξω άλλη μια δόση να έχουμε; ...παρά να τρώει αγοραστές η μικρή... το νυχτολούλουδο μύριζε ωραία χτες βράδυ...
Κοιτάω έξω απ'το παράθυρο πίνοντας μια γουλιά καφέ. Δυό ντοματιές που είχα βάλει ξεράθηκαν, να τις βγάλω... και οι φραουλιές πάνε... η κολοκυθιά κρατάει ακόμα... να ξεράνω δυόσμο... οι ελιές τί λένε;... θα βγώ μετά με τη Δήμητρα να μαζέψουμε να κάνω πράσινες τσακιστές... η Δήμητρα τρελαίνεται με τη συγκομιδή, έχει ένα ρομαντικό καλαθάκι ψάθινο, για να μαζεύει τα διάφορα...
Βρε! καλώς την πάλι τη Δήμητρα που έρχεται στην κουζίνα για το γάλα της, με τις πυτζάμες ακόμη, και ξυπόλυτη. Πατάει το κουμπί στο cd-player και ακούμε το Λάχανα και Χάχανα. Η Δήμητρα χορεύει με τις πυτζάμες στην κουζίνα, στον ρυθμό του "ένα επί δύο κάνει δύο, δυό ποντίκια μπήκαν στο ψυγείο.
Όταν το τραγούδι φτάνει εκεί που λέει "δύο επί τρία κάνει έξι, φάγανε την τούρτα του Αλέξη, δύο επί τέσσερα οκτώ, άδειασαν μια σκάφη παγωτό" ξεκαρδίζεται στα γέλια.
Ένα μιούζικαλ σε συνέχειες είναι η ζωή μας μαζί της!
Δεν θυμάμαι τη ζωή πρίν τη Δήμητρα. Δεν θυμάμαι πώς είναι να σκέφτομαι χωρίς αυτήν μέσα σε κάθε σκέψη.
- Μαμά, τώρα που χειμωνιάζει, να ξαναπάμε στο μουσείο Βουλανδρή να ακούσουμε τη δασκάλα που λέει παραμύθια και να κάνουμε κατασκευές!
- Βέβαια θα ξαναπάμε, αλλά το λένε Γουλανδρή, Γ όπως λέμε γάτα, όχι Β όπως βιβλίο.
- Α, εντάξει, τώρα το κατάλαβα. Πέρυσι που πηγαίναμε δεν το είχα καταλάβει γιατί ήμουν ακόμα μικρή.
- (!)
Καλό χειμώνα!!!
Σχόλια