Μου το πρόσφερε με τη γλυκιά φωνούλα της. Είναι ένα ποίημα:
Έχω ένα φιλάκι
αχ, πού να το αφήσω;
Στην καρδιά ενός κρίνου
θέλω να το κλείσω.
Έλα μητερούλα να σου το χαρίσω.
Από την ημέρα της μητέρας μέχρι σήμερα, μου το χαρίζει και μου το ξαναχαρίζει όποτε θέλω. Τώρα γιατί εγώ κάθε φορά που το ακούω βουρκώνω το ίδιο, δεν ξέρω... μήπως είμαι χαζομαμά;;; Μπα...
Σχόλια