Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τούρτα καταΐφι με λευκή σοκολάτα και μαστίχα.


Υλικά:
Βάση:
1/2 πακέτο φύλλο καταΐφι
1 φλυτζ.τσαγιού αμύγδαλο χοντροκομμένο
100 γρ. βούτυρο (αυτό στο βαζάκι) λυωμένο
Σιρόπι:
1 κούπα ζάχαρη
1+1/2 κούπα νερό
Κρέμα:
400 γρ μασκαρπόνε (ή φιλαδέλφεια αν δεν βρείτε)
250γρ λευκή σοκολάτα
400 ml κρέμα γάλακτος
1/2 κουτ. γλυκού μαστίχα τριμμένη σε σκόνη μαζί με λίγη ζάχαρη
2 φύλλα ζελατίνη μουλιασμένα σε κρύο νερό
Επικάλυψη:
Γλυκό βύσσινο ιδανικά.
Εγώ έβαλα φράουλα γιατί βύσσινα ακόμα δεν βγήκαν, και το περσινό τελείωσε εδώ και πολύ καιρό.
Ξεμαλιάζουμε το καταΐφι και το στρώνουμε σε φόρμα που αφαιρείται το στεφάνι χωρίς να το πατικώσουμε υπερβολικά. Πασπαλίζουμε με το αμύγδαλο και ραντίζουμε με το βούτυρο. Ψήνουμε στους 150-160 βαθμούς περίπου 30-40 λεπτά. Εδώ η τέχνη είναι να ψηθεί και να γίνει τραγανό, αλλά χωρίς να πάρει σκούρο χρώμα. Οταν βγεί από το φούρνο το αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει, και βάζουμε να γίνει το σιρόπι. Το βράζουμε να δέσει αρκετά.
Βγάζουμε το στεφάνι από τη φόρμα, αφαιρούμε τον πάτο, ξανακλείνουμε το στεφάνι και το βάζουμε στην πιατέλα που θα φτιάξουμε την τούρτα. Βάζουμε μέσα τη βάση καταΐφι που φτιάξαμε. Ρίχνουμε κουταλιά κουταλιά το σιρόπι, να το αποροφά σιγά σιγά, χωρίς όμως να κολυμπήσει. Θέλουμε να μέινουν τραγανά σημεία, όχι να μουλιάσει σαν τα σιροπιαστά των ζαχαροπλαστείων. (Θα μπορούσε ίσως να σιροπιαστεί και με το σιρόπι του βύσσινου). Αφήνουμε πάλι στην άκρη να τραβήξει, και βάζουμε να κάνουμε την κρέμα. Αν τρέξει σιρόπι στην πιατέλα το σκουπίζουμε.
Λυώνουμε τη λευκή σοκολάτα σε μπαιν μαρί και προσθέτουμε 1 φλυτζ.τσαγιού από την κρέμα γάλακτος. Αναμειγνύουμε καλά, κατεβάζουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε τη μουλιασμένη ζελατίνη, ανακατεύουμε, ρίχνουμε και τη μαστίχα, και αφήνουμε στην άκρη να πέσει η θερμοκρασία.
Χτυπάμε το μασκαρπόνε να αφρατύνει και προσθέτουμε τη σοκολάτα. Τέλος προσθέτουμε την υπόλοιπη κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε σφικτή σαντιγύ. Στρώνουμε την κρέμα πάνω από το καταΐφι, και την αφήνουμε στο ψυγείο να σταθεροποιηθεί. Καλύτερα και όλη τη νύχτα. (αυτή τη φορά την ξέχασα τελείως τη ζελατίνη, και παρ'όλα αυτά, σταθεροποιήθηκε αρκετά καλά. Το πολύ πολύ να την έβαζα στην κατάψυξη)
Την άλλη μέρα, βγάζουμε το στεφάνι και σκεπάζουμε με το βύσσινο (ή τη φράουλα), αφήνοντας να τρέξει και λίγο στα πλάγια δήθεν τυχαία.
Tip για όσες υποφέρουν από έλειψη χρόνου: Αντί για κρέμα πάρτε έτοιμο παγωτό καϊμάκι, φτιάχτε μόνο τη βάση και κάντε τούρτα παγωτό.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σύκο πράσινο γλυκό κουταλιού

Το πράσινο συκαλάκι, γίνεται τώρα την άνοιξη. Το μαζεύουμε τον Απρίλιο από τις αρσενικές συκιές, τον ορνό. Βρίσκονται διάσπαρτες στα χωράφια, και είναι απαραίτητες για να γονιμοποιηθούν οι θηλυκές συκιές που θα μας δώσουν τα σύκα τον Αύγουστο. Αν λοιπόν αυτήν την εποχή, εντοπίσετε στην εξοχή καμιά συκιά γεμάτη πράσινα σφιχτά συκαλάκια, είναι  τα κατάλληλα για να φτιάξετε γλυκό του κουταλιού. Προτιμώ να τα μαζεύω μεσαίου μεγέθους προς μικρά, σε μέγεθος το πολύ μέχρι ένα καρύδι, αλλά μπορείτε και μεγαλύτερα - αρκεί να μην είναι τεράστια κι έχουν σχηματίσει στο εσωτερικό τους σπόρια. Φοράω γάντια για να τα μαζέψω, γιατί δεν αντέχω το γάλα της συκιάς στο δέρμα μου. Υλικά: 60 σύκα μέτρια 6 ποτήρια ζάχαρη 2 ποτήρια νερό 1 φλυτζ. γλυκόζη (για να μη ζαχαρώσει, αλλιώς βάζουμε χυμό από μισό λεμόνι) γαλαζόπετρα όσο ένα ρεβύθι μόνο (από καταστήματα γεωπονικών) αρμπαρόριζα ή βανίλια ή κακουλέ προαιρετικά για άρωμα Εκτέλεση: Την έχει τη διαδικασία του, αλλά δεν είναι δύσκολο, μόνο χ

Κάπαρη στο ξύδι

Η κάπαρη μαζεύεται κατά τον Μάιο. Μαζεύουμε μπουμπούκια κάπαρης και τα βάζουμε σε νερό. Ξαπικρίζουμε αλλάζοντας το νερό κάθε μέρα για 10 περίππου μέρες. Στραγγίζουμε και βάζουμε την κάπαρη σε βαζάκι. Προσθέτουμε λίγο αλατάκι και μια πρέζα ζάχαρη, και απογεμίζουμε το βαζάκι με λευκό ξύδι. Σε λίγες μέρες αρχίζουμε να τις χρησιμοποιούμε. Τουρσί γίνονται και τα βλαστάρια της κάπαρης, οι τρυφερές κορφούλες που δεν έχουν αγκαθάκια. Δεν θέλουν ξεπίκρισμα αλλά ζεμάτισμα για 2-3 λεπτά σε βραστό νερό, και μετά στέγνωμα σε χαρτί κουζίνας και στο βαζάκι όπως τα μπουμπούκια.

Μπισκότα λαδιού με πορτοκάλι: τα cookies α λα ελληνικά

American cookies, chocolate chip cookies, ότι μπορείτε να φανταστείτε σε cookie το έχω δοκιμάσει για τη Δήμητρα. Με κάθε νέα συνταγή που δοκιμάζω ενθουσιάζομαι! Άλλη έχει μαύρη ζάχαρη - από τα αγαπημένα μου συστατικά. Άλλη φυστικοβούτυρο, άλλη σταφίδες, άλλη καρύδι ή φουντούκι, άλλη βούτυρο γάλακτος... Και κάθε φορά η Δήμητρα με προσγειώνει απότομα! Δεν της αρέσουν - δεν τα τρώει - τέλος! Και -όπως πάντα- κατά τύχη, έρχεται η μεγάλη ανακάλυψη και η ανατροπή όλων των δεδομένων. Με ότι υλικά υπήρχαν πρόχειρα στο σπίτι, μαστόρεψα μέσα σε λίγα λεπτά, κάτι μπισκοτάκια, που έγιναν ανάρπαστα! Τα έψηνα την ώρα που η Δήμητρα ήταν στο μπάνιο, και με το που βγήκε βρεγμένη και τυλιγμένη με την πετσέτα, δοκίμασε το πρώτο, ζεστό ακόμα από το ταψί. Αυτό ήταν! Έρωτας με την πρώτη ματιά! Όπως είναι φυσικό η συνταγή καταγράφηκε όσο είχα φρέσκες τις αναλογίες, και θα εκτελείται σε μόνιμη βάση για πρωινό, κολατσιό κ.τ.λ. Μπισκότα λαδιού με πορτοκάλι. Υλικά: 3 κούπες γεμάτες ως επάνω αλεύρι για όλε