Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σνίτσελ ρολάκια πανέ

Κυριακή σήμερα, τρύγος, ετοιμασίες για το κρασί μας, μαγειρέψαμε στα γρήγορα αυτά τα ρολάκια. Δεν είναι τόσο πολύπλοκο όσο ίσως φανεί στην αρχή, απλά πρέπει να έχεις τα υπόλοιπα (σαλάτες και συνοδευτικά) έτοιμα, τα ρολάκια τυλιγμένα και να κάνεις το πανάρισμα-τηγάνισμα την τελευταία στιγμή.

Υλικά:
σνίτσελ χοιρινά, μοσχαρίσια, ή κοτόπουλου
από 1 πιπεριά κόκκινη,  κίτρινη,  πράσινη κομμένες χοντρές λωρίδες
φρέσκο δεντρολίβανο
αλάτι, πιπέρι

Για το πανάρισμα:
αλεύρι
παρμεζάνα τριμμένη
φρυγανιά ή παξιμάδι τριμμένο στο μούλτι
γάλα εβαπορέ
Λάδι για το τηγάνισμα

Δεν γράφω πόσα σνίτσελ, γιατί εξαρτάται από το μέγεθός τους και τις μερίδες που θέλουμε, το πόσα θα χρειαστούν. Πρέπει πάντως να είναι λεπτά και καλά χτυπημένα από τον κρεοπώλη για να μπορούν να τυλιχτούν χωρίς να γίνουν πολύ χοντρά τα ρολά, ώστε να ψηθούν και στο εσωτερικό τους.

Εκτέλεση:
Αλατοπιπερώνουμε τα σνίτσελ και από τις δύο πλευρές. Όπως είναι κάπως μακρόστενα, απλώνουμε ένα στον πάγκο, και πασπαλίζουμε με δεντρολίβανο. Βάζουμε στην μία άκρη 1 λωρίδα πιπεριά από κάθε χρώμα, τυλίγουμε το σνίτσελ μέχρι κλείσει μέσα τις πιπεριές, στερεώνουμε με μια οδοντογλυφίδα όπως όταν γεμίζουμε καλαμαράκια, και κόβουμε το κομμάτι σνίτσελ που περισσεύει. Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο να ετοιμάζουμε τα ρολάκια - συνήθως βγαίνουν 2 ή 3 από κάθε σνίτσελ.

Όταν είναι έτοιμα βάζουμε λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι να κάψει, και έχουμε τα υλικά του παναρίσματος σε βαθιά πιάτα στη σειρά: παρμεζάνα, αλεύρι, γάλα, φρυγανιά. Κυλάμε κάθε ρολάκι διαδοχικά στα υλικά και τηγανίζουμε να ροδοκοκκινίσει η κρούστα γύρω γύρω.

Προσέχουμε να μην καίει υπερβολικά το λάδι, γιατί θα ψηθούν πολύ γρήγορα εξωτερικά, χωρίς να προλάβουν να γίνουν και εσωτερικά. Αυτό δεν με ενοχλεί ιδιαίτερα στο μοσχάρι, που μπορώ να πω ότι το προτιμώ λίγο ψημένο. Το κοτόπουλο και το χοιρινό  όμως τα θέλω καλά ψημένα.

Σερβίρουμε με ρύζι ή πουρέ πατάτας αφού βέβαια βγάλουμε τις οδοντογλυφίδες που χρησιμοποιήσαμε για να κλείσουμε τα ρολά. Μ'αρέσουν και σε συνδυασμό με καμιά σαλτσούλα τύπου κινέζικη γλυκόξυνη.

Εννοείται πως η γέμιση σηκώνει φαντασία και αυτοσχεδιασμό χωρίς περιορισμούς: από λαχανικά, τυριά, μπέικον και μανιτάρια, μέχρι κουκουνάρια και δαμάσκηνα. Όποιος ανακαλύψει νέες γεύσεις, μή διστάσει να το πεί και σε μας.

Δυστυχώς λόγω των υπόλοιπων ετοιμασιών, δεν πρόλαβα να φωτογραφίσω...

Σχόλια

Ο χρήστης Asteri (Maria) είπε…
Γρήγορο και προπάντων, νόστιμο φαγάκι :)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σύκο πράσινο γλυκό κουταλιού

Το πράσινο συκαλάκι, γίνεται τώρα την άνοιξη. Το μαζεύουμε τον Απρίλιο από τις αρσενικές συκιές, τον ορνό. Βρίσκονται διάσπαρτες στα χωράφια, και είναι απαραίτητες για να γονιμοποιηθούν οι θηλυκές συκιές που θα μας δώσουν τα σύκα τον Αύγουστο. Αν λοιπόν αυτήν την εποχή, εντοπίσετε στην εξοχή καμιά συκιά γεμάτη πράσινα σφιχτά συκαλάκια, είναι  τα κατάλληλα για να φτιάξετε γλυκό του κουταλιού. Προτιμώ να τα μαζεύω μεσαίου μεγέθους προς μικρά, σε μέγεθος το πολύ μέχρι ένα καρύδι, αλλά μπορείτε και μεγαλύτερα - αρκεί να μην είναι τεράστια κι έχουν σχηματίσει στο εσωτερικό τους σπόρια. Φοράω γάντια για να τα μαζέψω, γιατί δεν αντέχω το γάλα της συκιάς στο δέρμα μου. Υλικά: 60 σύκα μέτρια 6 ποτήρια ζάχαρη 2 ποτήρια νερό 1 φλυτζ. γλυκόζη (για να μη ζαχαρώσει, αλλιώς βάζουμε χυμό από μισό λεμόνι) γαλαζόπετρα όσο ένα ρεβύθι μόνο (από καταστήματα γεωπονικών) αρμπαρόριζα ή βανίλια ή κακουλέ προαιρετικά για άρωμα Εκτέλεση: Την έχει τη διαδικασία του, αλλά δεν είναι δύσκολο, μόνο χ

Κάπαρη στο ξύδι

Η κάπαρη μαζεύεται κατά τον Μάιο. Μαζεύουμε μπουμπούκια κάπαρης και τα βάζουμε σε νερό. Ξαπικρίζουμε αλλάζοντας το νερό κάθε μέρα για 10 περίππου μέρες. Στραγγίζουμε και βάζουμε την κάπαρη σε βαζάκι. Προσθέτουμε λίγο αλατάκι και μια πρέζα ζάχαρη, και απογεμίζουμε το βαζάκι με λευκό ξύδι. Σε λίγες μέρες αρχίζουμε να τις χρησιμοποιούμε. Τουρσί γίνονται και τα βλαστάρια της κάπαρης, οι τρυφερές κορφούλες που δεν έχουν αγκαθάκια. Δεν θέλουν ξεπίκρισμα αλλά ζεμάτισμα για 2-3 λεπτά σε βραστό νερό, και μετά στέγνωμα σε χαρτί κουζίνας και στο βαζάκι όπως τα μπουμπούκια.

Μπισκότα λαδιού με πορτοκάλι: τα cookies α λα ελληνικά

American cookies, chocolate chip cookies, ότι μπορείτε να φανταστείτε σε cookie το έχω δοκιμάσει για τη Δήμητρα. Με κάθε νέα συνταγή που δοκιμάζω ενθουσιάζομαι! Άλλη έχει μαύρη ζάχαρη - από τα αγαπημένα μου συστατικά. Άλλη φυστικοβούτυρο, άλλη σταφίδες, άλλη καρύδι ή φουντούκι, άλλη βούτυρο γάλακτος... Και κάθε φορά η Δήμητρα με προσγειώνει απότομα! Δεν της αρέσουν - δεν τα τρώει - τέλος! Και -όπως πάντα- κατά τύχη, έρχεται η μεγάλη ανακάλυψη και η ανατροπή όλων των δεδομένων. Με ότι υλικά υπήρχαν πρόχειρα στο σπίτι, μαστόρεψα μέσα σε λίγα λεπτά, κάτι μπισκοτάκια, που έγιναν ανάρπαστα! Τα έψηνα την ώρα που η Δήμητρα ήταν στο μπάνιο, και με το που βγήκε βρεγμένη και τυλιγμένη με την πετσέτα, δοκίμασε το πρώτο, ζεστό ακόμα από το ταψί. Αυτό ήταν! Έρωτας με την πρώτη ματιά! Όπως είναι φυσικό η συνταγή καταγράφηκε όσο είχα φρέσκες τις αναλογίες, και θα εκτελείται σε μόνιμη βάση για πρωινό, κολατσιό κ.τ.λ. Μπισκότα λαδιού με πορτοκάλι. Υλικά: 3 κούπες γεμάτες ως επάνω αλεύρι για όλε