Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι ζύμες με μαγιά.

 Εδώ, παίζει μεγάλο ρόλο η χημεία, η πυκνότητα της ζύμης, αλλά και... ο καιρός.

 Αρχικά να πώ, οτι βρίσκω τις ζύμες με μαγιά (τσουρέκια, μπριός κ.τ.λ.) πολύ πιο ελαφριές σε σχέση με εκείνες των κέικ. Για να κάνετε την σύγκριση παραθέτω ενδεικτικά μερικά από τα βασικά υλικά για 500γρ. αλεύρι, που απαιτούνται για τα δύο είδη ζύμης. Από συνταγή σε συνταγή βέβαια, οι αναλογίες αυτές μπορεί να διαφέρουν, αλλά εδώ δίνω αυτές στις οποίες έχω καταλήξει πειραματιζόμενη μέχρι σήμερα.

 

Ζύμη με μαγιά

Ζύμη κέικ

500 γρ αλεύρι

500 γρ αλεύρι up

1/2  κούπα ζάχαρη

2 κούπες ζάχαρη

75 γρ βούτυρο

250 γρ βούτυρο

2 αυγά

4 αυγά

1/2 κούπα γάλα

1 κούπα γάλα

1+1/2 φακ.μαγιά ξηρή

 

1 βανίλια

1 βανίλια

Ψήσιμο 35’ – 180 βαθμούς

Ψήσιμο 60’ – 190 βαθμούς

  Δίνω λοιπόν μερικά tips που θα σας κάνουν να τις ξεφοβηθείτε.

 1)       Μην αλλάζετε την συνταγή (εκτός κι αν έχετε τη σχετική εμπειρία). Μισή κούπα ζάχαρη παραπάνω γιατί σας φαίνεται λίγη, ή ένα αυγό λιγότερο, αρκούν για να κάτσει η ζύμη.

2)       Τίποτα παγωμένο και τίποτα καυτό. Το καυτό καταστρέφει τη μαγιά, το παγωμένο δεν την αφήνει να δουλέψει.

3)       Μην προσθέτετε πολύ παραπάνω αλεύρι. Πρέπει να κολλάει ελαφρά στα χέρια. Ζυμώνουμε με τον γάντζο μέχρι να γίνει ομοιογενής ζύμη που να ξεκολλάει από τα τοιχώματα. Αφήστε την να φουσκώσει, ξαναζυμώστε με τον γάντζο και μετά για το πλάσιμο, βουτυρώστε καλά τα χέρια και τον πάγκο, και δουλέψτε τη στα γρήγορα.

4)       Για να φουσκώσει τώρα, που είναι και το πρώτο σημείο που θα κρίνει την επιτυχία ή αποτυχία της συνταγής:

Στον κάδο που τη ζυμώσαμε τη σκεπάζουμε με μια πετσέτα, ή ακόμα καλύτερα με ένα τραπεζομάντηλο τετράδιπλο. Αν είναι κατακαλόκαιρο, η πετσέτα να είναι ελαφρά νωπή. Την αφήνουμε σε ζεστό μέρος να ανέβει.

Αν κάνει κρύο, βάζουμε μια διπλωμένη πετσέτα μπάνιου πάνω στο καλοριφέρ και ακουμπάμε πάνω τον κάδο (όχι απευθείας πάνω στο καυτό καλοριφέρ). Ή ζεσταίνουμε 3 λεπτά τον φούρνο στους 50 βαθμούς, τον σβήνουμε και βάζουμε μέσα τον σκεπασμένο κάδο. Αφήνουμε να διπλασιαστεί σε όγκο.

Κατά την διάρκεια του φουσκώματος, δεν την ταρακουνάμε, ούτε την ξεσκεπάζουμε κάθε λίγο.

Ξαναζυμώνουμε με το γάντζο. Βουτυρώνουμε καλά τα χέρια και τον πάγκο, πλάθουμε τη ζύμη και την βάζουμε στο ταψί που θα ψηθεί. Ξεσκέπαστο τώρα, αφήνουμε να ξαναφουσκώσει  στο διπλάσιο.

5)       Το ψήσιμο είναι το δεύτερο σημείο που θέλει προσοχή. Αν παραψηθεί στεγνώνει και σκληραίνει. Μπαίνει σε κρύο φούρνο και όχι προθερμασμένο όπως το κέικ. Στην κάτω θέση του φούρνου, όχι να ακουμπάει κάτω κάτω. Ανάβουμε στους 180 το πολύ, γιατί αρπάζει εύκολα. Ο χρόνος μετράει από την στιγμή που ανάβουμε το φούρνο.

  Ελπίζω να βοήθησα, καλή επιτυχία!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σύκο πράσινο γλυκό κουταλιού

Το πράσινο συκαλάκι, γίνεται τώρα την άνοιξη. Το μαζεύουμε τον Απρίλιο από τις αρσενικές συκιές, τον ορνό. Βρίσκονται διάσπαρτες στα χωράφια, και είναι απαραίτητες για να γονιμοποιηθούν οι θηλυκές συκιές που θα μας δώσουν τα σύκα τον Αύγουστο. Αν λοιπόν αυτήν την εποχή, εντοπίσετε στην εξοχή καμιά συκιά γεμάτη πράσινα σφιχτά συκαλάκια, είναι  τα κατάλληλα για να φτιάξετε γλυκό του κουταλιού. Προτιμώ να τα μαζεύω μεσαίου μεγέθους προς μικρά, σε μέγεθος το πολύ μέχρι ένα καρύδι, αλλά μπορείτε και μεγαλύτερα - αρκεί να μην είναι τεράστια κι έχουν σχηματίσει στο εσωτερικό τους σπόρια. Φοράω γάντια για να τα μαζέψω, γιατί δεν αντέχω το γάλα της συκιάς στο δέρμα μου. Υλικά: 60 σύκα μέτρια 6 ποτήρια ζάχαρη 2 ποτήρια νερό 1 φλυτζ. γλυκόζη (για να μη ζαχαρώσει, αλλιώς βάζουμε χυμό από μισό λεμόνι) γαλαζόπετρα όσο ένα ρεβύθι μόνο (από καταστήματα γεωπονικών) αρμπαρόριζα ή βανίλια ή κακουλέ προαιρετικά για άρωμα Εκτέλεση: Την έχει τη διαδικασία του, αλλά δεν είναι δύσκολο, μόνο χ

Κάπαρη στο ξύδι

Η κάπαρη μαζεύεται κατά τον Μάιο. Μαζεύουμε μπουμπούκια κάπαρης και τα βάζουμε σε νερό. Ξαπικρίζουμε αλλάζοντας το νερό κάθε μέρα για 10 περίππου μέρες. Στραγγίζουμε και βάζουμε την κάπαρη σε βαζάκι. Προσθέτουμε λίγο αλατάκι και μια πρέζα ζάχαρη, και απογεμίζουμε το βαζάκι με λευκό ξύδι. Σε λίγες μέρες αρχίζουμε να τις χρησιμοποιούμε. Τουρσί γίνονται και τα βλαστάρια της κάπαρης, οι τρυφερές κορφούλες που δεν έχουν αγκαθάκια. Δεν θέλουν ξεπίκρισμα αλλά ζεμάτισμα για 2-3 λεπτά σε βραστό νερό, και μετά στέγνωμα σε χαρτί κουζίνας και στο βαζάκι όπως τα μπουμπούκια.

Μπισκότα λαδιού με πορτοκάλι: τα cookies α λα ελληνικά

American cookies, chocolate chip cookies, ότι μπορείτε να φανταστείτε σε cookie το έχω δοκιμάσει για τη Δήμητρα. Με κάθε νέα συνταγή που δοκιμάζω ενθουσιάζομαι! Άλλη έχει μαύρη ζάχαρη - από τα αγαπημένα μου συστατικά. Άλλη φυστικοβούτυρο, άλλη σταφίδες, άλλη καρύδι ή φουντούκι, άλλη βούτυρο γάλακτος... Και κάθε φορά η Δήμητρα με προσγειώνει απότομα! Δεν της αρέσουν - δεν τα τρώει - τέλος! Και -όπως πάντα- κατά τύχη, έρχεται η μεγάλη ανακάλυψη και η ανατροπή όλων των δεδομένων. Με ότι υλικά υπήρχαν πρόχειρα στο σπίτι, μαστόρεψα μέσα σε λίγα λεπτά, κάτι μπισκοτάκια, που έγιναν ανάρπαστα! Τα έψηνα την ώρα που η Δήμητρα ήταν στο μπάνιο, και με το που βγήκε βρεγμένη και τυλιγμένη με την πετσέτα, δοκίμασε το πρώτο, ζεστό ακόμα από το ταψί. Αυτό ήταν! Έρωτας με την πρώτη ματιά! Όπως είναι φυσικό η συνταγή καταγράφηκε όσο είχα φρέσκες τις αναλογίες, και θα εκτελείται σε μόνιμη βάση για πρωινό, κολατσιό κ.τ.λ. Μπισκότα λαδιού με πορτοκάλι. Υλικά: 3 κούπες γεμάτες ως επάνω αλεύρι για όλε